Wszystko, co dobre, kiedyś się kończy

Festiwal – Dzień V

Ciągle ciesząc się odzyskanym aparatem zabraliśmy się za przeżycie ostatniego dnia SAF. Ostatnie rozmowy, pakowanie, składanie namiotu, pożegnania. Wyjechało już kilka osób i odczuliśmy ich brak. Dziwne, bo przed Festiwalem nawet ich nie znaliśmy. Mamy nowych przyjaciół.

Pożegnaliśmy też ekipę, która chodziła na nasze wykłady. Dziękujemy – dzięki Wam ciągle się zastanawiamy jak lepiej być razem i jak o tym mówić.

Potem siedzieliśmy sobie w Namiocie Wschodnim i niczego się nie spodziewaliśmy. Zupełnie niczego. DJ Sowah puścił muzykę i kilka osób zaczęło podrygiwać. Zrobiliśmy kilka zdjęć. Staliśmy i przyglądaliśmy się coraz większej tańczącej ekipie. No i coś w nas wlazło. Prawdopodobnie Sowah nawet nie wiedział jaki sukces stał się jego udziałem! Zaczęliśmy skakać razem z coraz większym tłumem. Sami zrobiliśmy to, o czym mówiliśmy na naszym ostatnim wykładzie „baw się, zrób z bliską osobą coś, czego nie robisz zazwyczaj, czego może nie robiłeś do tej pory”. Ale była zabawa! Ostatecznie opuściliśmy teren Festiwalu jakieś cztery godziny później, niż zamierzaliśmy. Jako wisienka na slotowym torcie wystąpił zespół Fruhstuck. Chłopaki niezmiennie dają radę.

Podsumowanie z perspektywy domowego ciepełka

Podobno wszystko, co dobre, kiedyś się kończy.

Tym razem nie tak szybko. W niedzielę po południu mieliśmy SLOT AFTER PARTY.  Część klubu WAYOUT znalazła się u nas na noclegu. Mieliśmy okazję zobaczyć ekipę White Collar Slideshow bez masek. Spędziliśmy fajny wieczór, pogadaliśmy i poszliśmy SPAĆ. A jak wiadomo, jeśli czegoś brakuje przez kilka dni, to potem to coś smakuje wyjątkowo. I tak jest ze spaniem i Slotem.

Dzisiaj mamy rocznicę ślubu. Zaczęliśmy świętowanie od wyprawy po pachnący, świeży chleb i wspólnego śniadania. Cudnie. Jest coś na rzeczy, że tylu nowych ludzi jest dzisiaj razem z nami. Dobrze jest być razem i dobrze być razem z Nimi.